Είναι καιρός τώρα που το ασήμαντο έχει επικρατήσει σε όλα τα πεδία κοινωνικής δραστηριότητας και πολύ περισσότερο στον πολιτισμό. Ασήμαντα τραγούδια αναγορεύονται σε αριστουργήματα, ασήμαντα βιβλία καθιερώνονται ως ευπώλητα, ασήμαντοι άνθρωποι κυριαρχούν με τον λόγο και τα έργα τους στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και στα κοινωνικά δίκτυα. Μέσα σ’ αυτό το τοπίο, κάθε προσπάθεια που προσπαθεί για το άξιο και το σημαντικό μοιάζει με όαση μέσα στην έρημο. Και είναι πράγματι ενθαρρυντικό ότι υπάρχουν ακόμη άνθρωποι και ομάδες που δίχως κέρδος και δίχως ανταμοιβή επιμένουν να προσφέρουν ποιότητα και αξιοσύνη σε χαλεπούς καιρούς.
Τι είναι όμως το Ραδιόφωνο Τέχνης και γιατί γράφουμε σήμερα γι’ αυτό; Γιατί ανάμεσα σε τόσα διαδικτυακά μέσα ξεχωρίζει με διαφορά;
Πρόκειται για έναν διαδικτυακό και μη κερδοσκοπικό σταθμό μουσικής και αποτελεί την Ελληνική έκδοση τού γνωστού πλέον radio art. Το ραδιόφωνο τέχνης είναι ένα σημαντικό έργο τού Λάμπρου Μητρόπουλου, ενώ το πρόγραμμά του συνδιαμορφώνεται από μία εξαιρετική ομάδα καλλιτεχνών και επιστημόνων. Ας δούμε πώς περιγράφει το “πνευματικό του τέκνο” ο ίδιος ο δημιουργός του:
Ιδού και η εικόνα τής ομάδας που βρίσκεται πίσω από αυτήν την εξαιρετική προσπάθεια:
Ο Λάμπρος Μητρόπουλος, άνθρωπος με βαθιά παιδεία, μόρφωση και πάθος για τις καλές τέχνες, κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα ραδιόφωνο που εκπέμπει ό,τι καλύτερο υπάρχει έως σήμερα στην μουσική, στην μελωδία και στον στίχο. Η δημιουργικότητα όμως τού Μητρόπουλου και τής ομάδας τού Ραδιοφώνου Τέχνης, εκτός από τις εξαίρετες μουσικές επιλογές, έχει προσθέσει στο πρόγραμμα κάτι πολύ ενδιαφέρον – ανάμεσα στα μουσικά κομμάτια, ποιητές και συνεργάτες τού σταθμού απαγγέλουν σύντομα ποιήματα και μάλιστα ποιήματα όχι μόνον γνωστών ποιητών, αλλά και στίχους άγνωστους από νέους δημιουργούς, αλλά και πολύ καλούς ποιητές που έχουν πια απολησμονηθεί. Πρόκειται για ένα “πάντρεμα” λόγου και μουσικής με πολύ ενδιαφέροντα αποτελέσματα.
Η προσφορά τού Ραδιοφώνου Τέχνης δεν εξαντλείται μόνο στο ποιοτικό του πρόγραμμα και στην επιτυχημένη σύγκραση μουσικής και ποίησης. Στην ιστοσελίδα του και κάτω από τον τίτλο “Κείμενα” θα βρείτε εξαιρετικά ενδιαφέροντα άρθρα για την μουσική, την ποίηση και ευρύτερα τον πολιτισμό, όπως και ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις με ανθρώπους των γραμμάτων και τής Τέχνης γενικότερα.
Τι συγκροτούν στ’ αλήθεια όλα αυτά τα χαρακτηριστικά; Πρώτα απ΄όλα μία εξαιρετική μουσική και λογοτεχνική πρόταση στο διαδίκτυο, ένα σημείο αναφοράς που ανεβάζει πολύ τον πήχυ τής ποιότητας στην Τέχνη και στον δημόσιο λόγο. Όποιος παρακολουθεί το πρόγραμμα τού Ραδιοφώνου Τέχνης θα έρθει σε επαφή με μικρά και μεγάλα διαμάντια τής μουσικής δημιουργίας και πράγματι θα εκπλαγεί από εξαιρετικά ποιήματα ανθρώπων που δυστυχώς παραμένουν άγνωστοι και παραγκωνισμένοι. Το δεύτερο και πολύ ενδιαφέρον στοιχείο είναι πως πρόκειται για ένα ραδιόφωνο εντελώς ανεξάρτητο από εμπορικά συμφέροντα και διαπλοκές, (δεν υπάρχουν διαφημίσεις στο πρόγραμμα) και ταυτόχρονα ανεξάρτητο από τις εταιρίες στον μουσικό χώρο που πάντοτε προσπαθούν να επιβάλλουν τα δικά τους κριτήρια και επιλογές στα μουσικά προγράμματα. Εδώ μοναδικό κριτήριο είναι η ποιότητα και όχι η μόδα ή τα συμφέροντα.
Παρ’ όλα αυτά ας μην νομίσει κανείς ότι το Ραδιόφωνο Τέχνης είναι μία πρόταση για λίγους και εκλεκτούς, άλλωστε αυτό είναι και το σημαντικό που δείχνει να έχει καταφέρει έως τώρα. Το πρόγραμμά του, οι μουσικές και ποιητικές επιλογές του, προσφέρουν απόλαυση τόσο στον ειδικό που αναζητά ένα μέσο κοντά στο επίπεδό του, όσο και σε εκείνον που απλώς αγαπά την μουσική και την λογοτεχνία και αναζητά μία διέξοδο από το ασήμαντο και το αδιάφορο που κυριαρχεί σήμερα.
Το Ραδιόφωνο Τέχνης όμως κατορθώνει και κάτι ακόμη, κατά την γνώμη μας πολύ σημαντικό. Σήμερα που απουσιάζουν οι κορυφαίες μορφές σε μουσική και ποίηση, απουσιάζει δυστυχώς και το μέτρο σύγκρισης. Εύκολα βαπτίζουμε “αριστουργήματα” δημιουργίες ασήμαντες και ανιαρές, καθώς δεν υπάρχει δίπλα το πραγματικό αριστούργημα για να συγκρίνουμε και να δούμε ανάγλυφη την διαφορά. Το Ραδιόφωνο Τέχνης λοιπόν προσφέρει ετούτο το σημαντικό – φέρνει ξανά στο προσκήνιο το άξιο και το ποιοτικό, δημιουργεί μέτρο σύγκρισης, επαναδιατυπώνει και ορίζει από την αρχή την ποιότητα και την αισθητική.
Σε άλλες εποχές, ή μάλλον για να το πούμε ακριβέστερα, σε μια άλλη κοινωνία, το Ραδιόφωνο Τέχνης θα αποτελούσε τον κανόνα και δεν θα υπήρχε καν η ανάγκη να παρουσιάσουμε το έργο του και την προσφορά του. Σήμερα όμως αποτελεί την φωτεινή εξαίρεση και η υποστήριξή του είναι παραπάνω από απαραίτητη. Γιατί καλό είναι να γκρινιάζουμε και να στηλιτεύουμε τα κακώς κείμενα, αλλά ακόμη καλύτερο είναι να αγκαλιάζουμε και να στηρίζουμε όλα εκείνα τα σπάνια που θεραπεύουν την ψυχή μας και καλλιεργούν το πνεύμα και την αισθητική μας με κριτήρια ποιότητας και αξιοσύνης.
