Πώς να βάψετε τα παλιά σας έπιπλα

Αναγνώσεις 1.911

Εάν ακόμη έχετε έπιπλα καφεμπορντοκομοδινί…

[su_dropcap size=”5″]Γ[/su_dropcap]ια δεκαετίες ολόκληρες και τουλάχιστον έως και την δεκαετία τού 80, η διακόσμηση των κατοικιών ακολουθούσε τα πατροπαράδοτα. Ένα σαλόνι με τριθέσιο, διθέσιο, πολυθρόνα και coffee table στην μέση, ένα “σύνθετο” που κουβαλούσε πάνω του την τηλεόραση, πιάτα, βιβλία και κάθε λογής διακοσμητικά και κρεβατοκάμαρες με βαριά σκαλιστά κρεβάτια σε σκούρο καφέ χρώμα. Από τότε ο κόσμος άλλαξε, έγινε  ανάλαφρος και αναζητά όλο και περισσότερο ένα σπιτικό περιβάλλον που κινείται ανάμεσα στο απόλυτο minimal σε τόνους τού λευκού, έως τα έντονα χρώματα που μεταφράζονται σε ζωή, κέφι, διάθεση και δημιουργικότητα. Παρόλα αυτά, (και επειδή οι αντίκες αποτελούν κλασική αξία), είναι βέβαιο ότι τα περισσότερα σπίτια στην Ελλάδα διαθέτουν έπιπλα από εκείνη την μακρινή εποχή όπου το καφέ σε όλες τις αποχρώσεις ήταν η πρώτη επιλογή.

Δεν έχει σημασία εάν τα έχετε στο σαλόνι σας και δημιουργούν μία ατμόσφαιρα εποχής Λουδοβίκου…

Εάν είναι παρατημένα για χρόνια σε κάποια αποθήκη…

Ή εάν τα βλέπετε κάθε βράδυ και σας πιάνει κατάθλιψη από τις χαρούμενες αποχρώσεις…

Όμως όσο και εάν θέλετε μία συνολικά ανανέωση, είναι γεγονός πως τα έπιπλα κοστίζουν ακριβά. Από την μια μεριά θέλετε να τα πετάξετε ή να τα χαρίσετε, αλλά από την άλλη είναι πραγματικά κρίμα, καθώς τα περισσότερα από αυτά είναι κατασκευασμένα από μασίφ ξύλο, (και όχι το ψεύτικο το mdf το σημερινό), για να μην αναφέρουμε και το συναισθηματικό και ιστορικό βάρος που κουβαλούν, καθώς μπορεί να είναι κληρονομημένα από γιαγιάδες.

Η απάντηση σ’ αυτά τα διλήμματα είναι μία και μοναδική – σηκώστε τα μανίκια και με την πρώτη ευκαιρία που θα έχετε ελεύθερο χρόνο, μετατρέψτε τα παλιά και φθαρμένα έπιπλα σε σύγχρονες κατασκευές που θα αλλάξουν ριζικά την εικόνα τού σπιτιού σας, αλλά και το κυριότερο, την διάθεσή σας. Πιθανώς να σκέφτεστε:

“Και γιατί να κάνω όλο αυτόν τον κόπο μόνος μου ή μόνη μου και να μην τα δώσω σε κάποιον ειδικό;”

Η απάντηση είναι αυτονόητη. Εάν έχετε την οικονομική δυνατότητα, κάντε το. Όμως από το λίγο που ψάξαμε την αγορά και τις τιμές, θα πρέπει να πούμε ότι δεν μπορούν όλοι να υποστηρίξουν μία τέτοια λύση, ιδιαίτερα εάν τα έπιπλα που θέλουν να αναπαλαιώσουν είναι πολλά και ογκώδη. Υπάρχουν πολλοί καλοί επαγγελματίες εκεί έξω, αλλά εάν πιάνουν έστω και λίγο τα χέρια σας μπορείτε να γλυτώσετε πολλά χρήματα και ταυτόχρονα να νιώσετε την ικανοποίηση που προσφέρει η προσωπική δημιουργία.

Μία δεύτερη ερώτηση που προκύπτει αβίαστα είναι η εξής:

“Μπορώ να πετύχω μόνος μου ένα αποτέλεσμα αξιοπρεπές ή όταν τελειώσω το σαλόνι μου θα δείχνει σαν να πέρασε τσουνάμι;.. πόσο εύκολη είναι η όλη διαδικασία και πόσες μέρες θα πρέπει να ασχοληθώ;”

Ακολουθήστε τον σημερινό μας οδηγό και θα δείτε ότι η όλη διαδικασία είναι κατά πολύ ευκολότερη από όσο φαντάζεστε. Θα δούμε βήμα – βήμα ποια εργαλεία χρειάζεστε, ποια είναι τα στάδια για ένα καλό βάψιμο, πώς μπορείτε όχι μόνο να βάψετε, αλλά να φτιάξετε και πατιναρισμένα έπιπλα και βέβαια πόσο περίπου θα σας κοστίσει η όλη διαδικασία. Δεν χρειάζονται ειδικές δεξιότητες, ούτε ατελείωτες ώρες. Και επειδή δεν μάς αρέσουν τα άρθρα εκείνα που λένε γενικότητες ή απλώς αντιγράφουν κείμενα από το εξωτερικό, στον οδηγό θα δείτε πως μεταμορφώσαμε κάποια δικά μας έπιπλα και πώς δείχνουν τοποθετημένα μέσα σε ένα συνηθισμένο καθιστικό κατοικίας.

Ας ξεκινήσουμε…

Η κατάλληλη εποχή

Είναι αυτονόητο πως η άνοιξη και το καλοκαίρι προσφέρονται περισσότερο για τέτοιες εργασίες, αλλά όλα εξαρτώνται από τον χώρο που έχετε στην διάθεσή σας. Εάν το μπαλκόνι ή η βεράντα σας είναι μεγάλα σε πλάτος, η δουλειά μπορεί να γίνει εύκολα, (ίσως και ευκολότερα), ακόμη και όταν ο καιρός είναι δροσερός και φθινοπωρινός. Εάν πάλι υπάρχει υπόγειο, μεγάλη αποθήκη ή κάποιο γκαράζ, μπορείτε να ξεκινήσετε οποιαδήποτε εποχή σάς βολεύει. Να θυμάστε επίσης ότι μπορείτε να ξεκινήσετε ακόμη και σε κάποιο ελεύθερο δωμάτιο τού σπιτιού, καθώς τα σημερινά βερνίκια είναι βερνίκια νερού και στεγνώνουν πολύ γρήγορα χωρίς να αφήνουν μυρωδιά στον χώρο για μέρες.

Καλό είναι πάντως, αν σκοπεύετε να ξεκινήσετε φθινόπωρο ή χειμώνα, να συμβουλευθείτε τις προβλέψεις για διάστημα μίας εβδομάδας εάν έχετε αρκετά έπιπλα για βάψιμο…

Προσέξτε πολύ τα εργαλεία σας

Προστατέψτε το πάτωμα ή το μπαλκόνι

Ο κλασικός τρόπος που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι είναι το στρώσιμο παλιών εφημερίδων στο πάτωμα. Εκτός από το ότι πρόκειται για κουραστική εργασία, στην πραγματικότητα τα φύλλα των εφημερίδων δεν προστατεύουν και τόσο, καθώς μετακινούνται εύκολα μαζί με τα έπιπλα και αφήνουν κενά, η όλη διαδικασία μπορεί να γίνει πολύ εκνευριστική. Στο χρωματοπωλείο που θα πάτε για τα έπιπλα δώστε ελάχιστα ευρώ παραπάνω, (ο δικός μας χρωματοπώλης ούτε καν μάς χρέωσε γι’ αυτό…) και προμηθευθείτε μερικά μέτρα από το craft χαρτί, ανάλογα με το μέγεθος των επίπλων που έχετε να βάψετε. Μηδαμινό το κόστος, πολύ μεγάλη ευκολία στο βάψιμο και στο πάτωμα ούτε σταγόνα.

Γάντια μιάς χρήσης

Προστατέψτε τα χέρια σας

Τα χρώματα σήμερα έχουν βελτιωθεί πολύ και ο κίνδυνος για την υγεία είναι ανύπαρκτος, αλλά το χειρότερο είναι ότι με γυμνά χέρια θα χρειαστεί να τρίβεστε για πολλή ώρα μέχρι να εξαφανιστούν όλες οι μπογιές που αναπόφευκτα θα σάς λερώσουν…

Σε όλα τα super markets θα βρείτε συσκευασίες με γάντια μιας χρήσης σε πολύ οικονομική τιμή. Μην δώσετε μεγάλη σημασία στην ποιότητα, δεν πρόκειται να χειρουργήσετε, βάψιμο θα κάνετε. Προσέξτε μόνο να προμηθευθείτε το κατάλληλο μέγεθος για τα χέρια σας, αλλιώς τα υπερβολικά στενά γάντια μπορεί να σας προκαλέσουν φαγούρα.

Γυαλόχαρτο ή Τριβείο;

Σίγουρα γνωρίζετε ότι ένα σημαντικό μέρος από την διαδικασία αναπαλαίωσης, είναι το τρίψιμο των παλαιών επίπλων, έως ότου φύγει το παλαιό βερνίκι και φανεί το ξύλο σχεδόν στο φυσικό του χρώμα. Εάν έχετε ένα μικρό έπιπλο για βάψιμο το κλασικό γυαλόχαρτο είναι μία λύση, αλλά τί γίνεται με έναν μεγάλο μπουφέ ή ένα μεγάλο τραπέζι;

Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την εσφαλμένη εντύπωση ότι τα ειδικά εργαλεία είναι πανάκριβα, αλλά αυτό είναι πράγματι μία απλή προκατάληψη. Για να δούμε λοιπόν τις λύσεις που έχετε μπροστά σας για ένα καλό, σχεδόν επαγγελματικό τρίψιμο…

Το απλό γυαλόχαρτο

Θα το βρείτε σε όλα τα χρωματοπωλεία και στα πολυκαταστήματα τύπου Praktiker ή Leroy Merlin. Εάν θέλετε πράγματι ένα επαγγελματικό αποτέλεσμα, θα πρέπει να προμηθευθείτε τρία μεγέθη – περίπου τα 120, 80 και 60, και λέμε περίπου γιατί λίγο πάνω λίγο κάτω, δεν χάλασε ο κόσμος, εκείνο που έχει σημασία είναι να έχετε ένα πολύ τραχύ, ένα μεσαίο και ένα πολύ απαλό. και εδώ το κόστος είναι ιδιαίτερα φτηνό, οπότε μην τσιγκουνευθείτε την προμήθειά τους. Για να πούμε ένα παράδειγμα, για ένα τραπέζι τραπεζαρίας με διαστάσεις περίπου 2 μέτρα επί 1,5 είναι καλό να αγοράσετε τρία με τέσσερα φύλλα από το κάθε μέγεθος. Παρακάτω θα δούμε πως το χρησιμοποιούμε επάνω στα έπιπλα, αλλά σημειώστε ότι αυτό το κομμάτι τής διαδικασίας, (το χειροκίνητο τρίψιμο), είναι κάπως κουραστικό και γι’ αυτό δεν σας το προτείνουμε. Εάν πάλι είστε σχετικά νέοι στην ηλικία και τα τριάντα ευρώ είναι σημαντικά για εσάς, αυτή είναι και η μόνη επιλογή σας.

Το ηλεκτρικό τριβείο

Το τριβείο που βλέπετε παραπάνω στην φωτογραφία, είναι από τα φτηνότερα που μπορέσαμε να εντοπίσουμε, το βρήκαμε στο Leroy Merlin, (ανάλογα διαθέτει και το Praktiker) και η τιμή του είναι σήμερα που γράφουμε το κείμενο στα 28 ευρώ. Πιστέψτε μας, αξίζει τον κόπο, καθώς πράγματι κάνει το τρίψιμο παιχνιδάκι, παρακάτω θα δούμε το πώς δουλεύει. Μην ανησυχείτε ιδιαίτερα για την μάρκα, έτσι κι αλλιώς ακόμη και εάν θέλετε οπωσδήποτε ένα επώνυμο, (πχ Black and Decker), τα χρήματα που θα δώσετε είναι περίπου τα ίδια, γύρω στα τριάντα ευρώ. Στην πραγματικότητα αυτά τα τριάντα ευρώ, μαζί με άλλα τόσα περίπου που θα δώσετε για χρώματα, θα είναι και το βασικό κόστος για όλη την διαδικασία. Πριν φύγουμε όμως από αυτήν την ενότητα, επιτρέψτε μας να πούμε λίγα πράγματα για το τριβείο και ποια είναι αυτά που πρέπει να προσέξετε κατά την αγορά του.

Υπάρχουν πολλών ειδών τριβεία, ανάλογα με τον τρόπο που εργάζονται, αλλά για να μην σας κουράζουμε άδικα, εκείνο που χρειάζεστε και είναι υπεραρκετό για ένα απλό τρίψιμο, είναι ένα παλμικό τριβείο, σαν κι αυτό που βλέπετε στην φωτογραφία. Όπως βλέπετε από την πάνω μεριά υπάρχει ο βασικός διακόπτης για την έναρξη και παύση τής λειτουργίας. Ακριβώς μπροστά, (δεν φαίνεται στην φωτογραφία), υπάρχει ένας κυλιόμενος διακόπτης από το 1 έως το 6 που ρυθμίζει τήν ένταση τής τριβής. Ακριβώς από πίσω υπάρχει μία προέκταση, (τα συρματάκια που βλέπετε στην φωτογραφία), όπου προσαρμόζεται ένα μικρό σακουλάκι για να μαζεύει ένα μέρος τής σκόνης τήν ώρα που τρίβετε το έπιπλο. Κάποια άλλα μοντέλα αντί για πάνινο σακουλάκι, έχουν πλαστική επέκταση που αποσπάται, αδειάζει και πλένεται. Το τριβείο που πήραμε εμείς, (αλλά το διαθέτουν και πολλά υπόλοιπα), είχε επίσης και ένα απλό σωληνοειδές εξάρτημα για να μπορέσετε να συνδέσετε το τριβείο με την ηλεκτρική σας σκούπα, στην περίπτωση που έχετε πολλές επιφάνειες για τρίψιμο.

Τώρα, μέσα στο κουτί τής συσκευασίας, τα περισσότερα τριβεία προσφέρουν και αρκετά γυαλόχαρτα, (σε διάφορα μεγέθη), όπως αυτό…

Φυσικά θα αναρωτηθείτε γιατί υπάρχουν αυτές οι τρύπες στο γυαλόχαρτο, σαν να είναι γραβιέρα Ηπείρου. Λοιπόν, το κάθε τριβείο έχει αντίστοιχες τρύπες στην βάση που διαθέτει από καουτσούκ και αυτή η βάση είναι ακριβώς στο ίδιο μέγεθος με το γυαλόχαρτο που βλέπετε και το οποίο είναι αυτοκόλλητο, (κάτι σαν τα χριτς χράτς που κλείνουν πολλές τσάντες ή λουράκια). Όταν λοιπόν κολλήσετε το γυαλόχαρτο στην βάση, οι τρύπες θα ευθυγραμμιστούν και από εκεί θα περάσει η σκόνη από το τρίψιμο, για να καταλήξει στο σακουλάκι στο πίσω μέρος που είδαμε πριν. Αυτά είναι λοιπόν τα εργοστασιακά γυαλόχαρτα που προσφέρει ο κάθε κατασκευαστής  και που φυσικά μπορείτε να τα βρείτε και μεμονωμένα, όταν σας τελειώσουν εκείνα που περιλαμβάνει η συσκευασία. Ακόμη όμως και εάν υποθέσουμε ότι κάποια στιγμή η εταιρία κλείνει και δεν μπορείτε να βρείτε τα δικά της προϊόντα, μην ανησυχείτε, το εργαλείο έχει πρόβλεψη γι’ αυτό. Μπορείτε να πάρετε οποιοδήποτε κοινό φύλλο γυαλόχαρτου που δεν είναι αυτοκόλλητο, να το κόψετε ακριβώς στο μέγεθος τής βάσης τού τριβείου και να το αγκιστρώσετε με τα δύο ειδικά ελάσματα που υπάρχουν γι’ αυτήν την δουλειά, εάν παρατηρήσετε λίγο προσεκτικά την φωτογραφία θα τα εντοπίσετε.

Η συμβουλή μας είναι να επενδύσετε οπωσδήποτε σε ένα ηλεκτρικό τριβείο, εάν μπορείτε βεβαίως να διαθέσετε τα χρήματα για την αγορά του. Συμβουλή δεύτερη, μην επαναπαυθείτε στα γυαλόχαρτα τής συσκευασίας. αγοράστε από ένα ακόμη τουλάχιστον σετ στα τρία μεγέθη. Και συμβουλή τρίτη, στο χρωματοπωλείο ή στο πολυκατάστημα που θα πάτε, προμηθευθείτε οπωσδήποτε και μία μάσκα που θα σας προστατεύσει την ώρα που βάφετε. Είπαμε η τοξικότητα των χρωμάτων έχει μειωθεί, αλλά δεν υπάρχει λόγος να τα εισπνέετε, ειδικά εάν βάψετε σε κλειστό χώρο… δεν θυμάμαι πολύ καλά το κόστος, αλλά δεν πρέπει να ξεπερνά τα δύο ευρώ…

 

Τα πινέλα

Δεν έχουμε να πούμε πολλά πράγματα στο πεδίο αυτό, άλλωστε είναι αδύνατον να καλύψουμε όλες τα υλικά και τις χρήσεις που υπάρχουν. Πολύ απλά, όταν πάτε στο χρωματοπωλείο ή στο πολυκατάστημα, ζητήστε από τον υπάλληλο να σας δείξει τα πλέον κατάλληλα πινέλα για βαφή ξύλου. Η οικονομική διαφορά ανάμεσα σε ένα απλό πινέλο και σε ένα καλύτερο δεν είναι μεγάλη, αλλά στο βάψιμο μπορεί να αποδειχθεί σημαντική, το πιο εκνευριστικό πρόβλημα με τα φτηνά πινέλα είναι ότι αφήνουν τρίχες την ώρα που βάφετε και η αφαίρεσή τους πέρα από εκνευριστική, μπορεί να σας καθυστερήσει αρκετά. Από την άλλη μεριά μην το παρακάνετε, ναι μεν τα πινέλα με 100% φυσική τρίχα θεωρούνται και μάλλον είναι τα καλύτερα, αλλά για τα υδατοδιαλυτά βερνίκια και ένα πινέλο με συνθετική τρίχα ή 50-50 φυσική και συνθετική θα κάνει μια χαρά την δουλειά του. Οι τιμές κυμαίνονται ανάλογα με την μάρκα και φυσικά το υλικό τής τρίχας, τα περισσότερα μεσαία πινέλα κυμαίνονται από 2 έως 5 ευρώ.

Τώρα, το ερώτημα είναι οι διαστάσεις που χρειάζεστε. Αυτό είναι κάτι που εξαρτάται από τις επιφάνειες που θέλετε να βάψετε. Για τις μεγάλες επιφάνειες θα χρειαστείτε ένα πλατύ, (πάντοτε πλακέ) πινέλο γύρω στα 6 εκατοστά, (60 mm) και οπωσδήποτε ένα ακόμη λεπτότερο, (περίπου στα 2 εκατοστά), για στενότερες επιφάνειες, όπως είναι τα πόδια ενός τραπεζιού, κάποιες περίεργες ή σκαλιστές γωνίες και άλλα παρόμοια που συνήθιζαν παλαιότερα στην κατασκευή επίπλων.

Τα χρώματα

Όπως είπαμε και παραπάνω, δεν υπάρχει κανένας λόγος να προτιμήσετε την γνωστή λαδομπογιά. Μπορεί να δίνει ένα κάπως καλύτερο τελικό φινίρισμα στο έπιπλο, αλλά τα προβλήματα είναι πολλά, όπως η μυρωδιά, η διάρκεια στεγνώματος, η αραίωση με νέφτι, η δυσκολία να καθαρίσετε χέρια και πιθανές κηλίδες στο πάτωμα, επιβάρυνση τού περιβάλλοντος. Το παρόν και το μέλλον ανήκουν στα υδατοδιαλυτά βερνίκια που αραιώνονται με νερό, στεγνώνουν υπερβολικά γρήγορα, καθαρίζονται πολύ εύκολα και είναι κατά πολύ φιλικότερα προς το περιβάλλον. Είναι βέβαια λιγότερο παχύρρευστα και γι’ αυτό το τελικό φινίρισμα χρειάζεται λίγη προσοχή παραπάνω. Σε κάθε περίπτωση προτιμήστε τα και η εργασία σας θα γίνει κατά πολύ ευκολότερη.

Όσο και αν σας φαίνεται αστείο, το πρόβλημα βρίσκεται πάντοτε, όχι στο είδος τού χρώματος, (το κατάστημα ξέρει να σας προτείνει την καλύτερη λύση για την επιφάνεια που θέλετε να βάψετε), αλλά στην επιλογή των αποχρώσεων. Οι περισσότεροι από εμάς λέμε κάπως γενικά…

“Θέλω να κάνω τα έπιπλά μου γκρι…”

Και πάτε στο κατάστημα και λέτε το ίδιο στον υπάλληλο, θέλω ένα γκρι χρώμα. και εκείνος ανοίγει ένα συρτάρι και απλώνει μπροστά σας τόσα γκρι, όσα δεν φανταζόσασταν ποτέ ότι μπορεί να υπάρχουν…

Ξεφυλλίζετε αμήχανα το αχανές χρωματολόγιο και σε μία απελπισμένη προσπάθεια να ξεφύγετε, (και να βρείτε μια εταιρία με λιγότερες επιλογές), τού λέτε…

“Ξέρετε, αυτή η μάρκα δεν μού αρέσει ιδιαίτερα…”

Ανοίγει δεύτερο συρτάρι και ένα δεύτερο χρωματολόγιο υπάρχει μπροστά σας, και τώρα έχετε διπλές επιλογές από πριν και φυσικά δεν ξέρετε ποιο γκρι να επιλέξετε και δεν μπορείτε βεβαίως να φανταστείτε το τελικό αποτέλεσμα και να πάρετε μια απόφαση…

Χαλαρώστε, τα πράγματα δεν είναι και τόσο τραγικά, αν και δεν υπάρχει πραγματικά σίγουρος τρόπος για να πετύχετε το χρώμα που είχατε στο μυαλό σας, μάλλον το αντίστροφο θα συμβεί, θα επιλέξετε δηλαδή ένα χρώμα που θα σας αρέσει στο χρωματολόγιο και θα είναι το πλησιέστερο στο επιθυμητό. Στην δική μας περίπτωση πέσαμε ελάχιστα έξω στην επιλογή τού γκρι που θέλαμε, (μικρό το κακό), ενώ πετύχαμε απόλυτα το πράσινο που χρειαζόμασταν για να πατινάρουμε κάποια μικρότερα έπιπλα.

Στο σημείο αυτό πρέπει να ξέρετε τρία πράγματα:

Το πρώτο, το χρώμα που βλέπετε στο χρωματολόγιο, θα πρέπει να το φανταστείτε κάπως πιο σκούρο στα έπιπλά σας, δεν είναι ότι αλλοιώνεται το χρώμα, απλώς σε μεγαλύτερη επιφάνεια το μάτι πάντα βλέπει διαφορετικά τα πράγματα, ξεγελιέται. Είναι περίπου το ίδιο με την επιλογή τηλεόρασης – η 60άρα στο κατάστημα σας φαίνεται φυσιολογική, αλλά όταν την τοποθετήσετε σπίτι σας δείχνει διπλάσια. Κι όμως είναι η ίδια τηλεόραση που έχετε επιλέξει.

Το δεύτερο είναι, πως ακόμη και εάν το χρώμα δεν σας ικανοποιήσει όταν το ανοίξετε σπίτι και βάψετε την πρώτη πινελιά, υπάρχουν τρόποι να το σκουρύνετε ή να το ανοίξετε, προσθέτοντας αντίστοιχα λίγο πιο σκούρο ή ανοικτό χρώμα. Αυτό βέβαια μπορεί να σημαίνει ένα μικρό επιπλέον έξοδο, αλλά εάν πρόκειται να πετύχετε ακριβώς αυτό που θέλετε, μάλλον τα 5 ή τα δέκα ευρώ για το πρόσθετο χρώμα δεν είναι πολλά.

Το τρίτο έχει να κάνει με τον χρόνο. Έχετε υπόψη ότι στο πρώτο χέρι βαψίματος το χρώμα θα σας φανεί απαίσιο, (επειδή ακόμη από κάτω ζει και αναπνέει το παλιό), στο δεύτερο χέρι τα πράγματα θα είναι πολύ καλύτερα, ενώ στο τρίτο χέρι το χρώμα θα αρχίσει να δείχνει τα δικά του χαρακτηριστικά. Ακόμη και τότε όμως, θα χρειαστεί να στεγνώσει τελείως και οι πόροι τού επίπλου να το απορροφήσουν για να πάρει την τελική του απόχρωση.

Τέλος, εάν πάτε σε χρωματοπωλείο και το κατάστημα μέσα είναι σκοτεινό, (και συνήθως αυτού τού είδους τα καταστήματα είναι σκοτεινά), ζητήστε από τον υπάλληλο να βγείτε στο φως τής ημέρας και να δείτε το χρωματολόγιο εκεί, η διαφορά μπορεί να είναι πολύ σημαντική.

Οι λεπτομέρειες 

Τα παλαιά έπιπλα σχεδόν πάντα διαθέτουν κάποιες κλειδαριές ή μεντεσέδες, που φυσικά δεν θέλετε να περαστούν με μπογιά, (συνηθισμένη κακοτεχνία ακόμη και επαγγελματιών που συμβαίνει συνήθως με τις πρίζες, όταν βάφεται το σπίτι...). Αυτά τα σημεία που πρέπει να καλυφθούν συνήθως δεν είναι πολλά, αλλά θα χρειασθείτε οπωσδήποτε μία καλή χαρτοταινία για την προστασία τους. Χαρτοταινία και όχι εκείνη την καφέ των μετακομίσεων, γιατί αφήνει πολύ εύκολα σημάδια επάνω στο έπιπλο που είναι πολύ δύσκολο να βγουν μετά.

Τι γίνεται με το αστάρι και το βερνίκι;

Θα είμαστε ειλικρινείς μαζί σας. Για λόγους χρόνου και για τις ανάγκες αυτού τού άρθρου παραλείψαμε το αστάρωμα, (την διαδικασία δηλαδή όπου απλώνουμε ένα διαφανές υλικό σαν κόλλα πριν ξεκινήσει το βάψιμο, για να πιάσει καλύτερα το χρώμα και να προστατευθεί το έπιπλο), αλλά αυτό δεν είναι κάτι που θα το συνιστούσαμε και σε εσάς. Φυσικά τα έπιπλα ζουν περισσότερο από εμάς και στο τελικό αποτέλεσμα μπορεί να μην δείτε τεράστια διαφορά, αλλά εάν θέλετε ένα επαγγελματικό φινίρισμα στο έπιπλο, καλό είναι να αφιερώσετε λίγο χρόνο παραπάνω σ’ αυτήν την εργασία. Η διαδικασία δεν διαφέρει σε τίποτα από το βάψιμο, συνήθως το αστάρι είναι διαφανές, απλώς θα παρατείνει λίγο το τέλος των εργασιών.

Εκεί που θα είμαστε λίγο πιο απόλυτοι, είναι στην ανάγκη να περάσετε με διαφανές βερνίκι το έπιπλο όταν έχετε τελειώσει το βάψιμο και το χρώμα έχει στεγνώσει για τα καλά. Το βερνίκι προστασίας δεν θα προστατεύσει απλώς το έπιπλό σας, (οπωσδήποτε είναι και αυτό πολύ σημαντικό), αλλά θα τού δώσει μία όμορφη γυαλάδα και θα κάνει πολύ πιο εύκολο το τακτικό καθάρισμα.

Πόση μπογιά θα χρειαστώ;

Φυσικά και εξαρτάται από το σύνολο των επιφανειών που θέλετε να βάψετε. Ένα λίτρο είναι το λιγότερο που θα αγοράσετε, αλλά είναι καλό πριν πάτε στο χρωματοπωλείο να έχετε μία εικόνα για το μέγεθος των επίπλων που θέλετε να αναπαλαιώσετε. Εάν περιγράψετε έστω και χοντρικά τα μεγέθη στον υπάλληλο, είναι βέβαιο ότι θα σας καθοδηγήσει σωστά για την ποσότητα που χρειάζεστε. Ενδεικτικά και μόνο να σας πούμε, ότι για ένα μεγάλο τραπέζι τραπεζαρίας η μπογιά τού ενός λίτρου περίσσεψε, (για πέρασμα τρία χέρια και φυσιολογική αραίωση με νερό, περίπου στο 10% τού λίτρου).

Ας ανακεφαλαιώσουμε λοιπόν τα εργαλεία και τα υλικά που θα πρέπει να προμηθευθείτε πριν ξεκινήσετε το βάψιμο:

  • Γάντια μιας χρήσης, (κόστος περίπου 3 ευρώ)
  • Γυαλόχαρτο ή τριβείο, (γυαλόχαρτα απλά κόστος περίπου 10 ευρώ, τριβείο μαζί με επιπλέον γυαλόχαρτα περίπου 40 ευρώ)
  • Πινέλα, ένα φαρδύ και ένα στενότερο, (κόστος περίπου 8 ευρώ)
  • Χρώματα, (υπολογίστε περίπου το λίτρο από 8 έως 12 ευρώ, ανάλογα την ποιότητα)
  • Χαρτοταινία, (περίπου 3 ευρώ)
  • Χαρτί craft για το πάτωμα, (από 1 έως 2 ευρώ)
  • Μάσκα προστασίας, (περίπου 2 ευρώ)
  • Αστάρι, (προαιρετικό)
  • Βερνίκι προστασίας, (προαιρετικό)

Τέλος, ας λύσουμε μία ακόμη απορία – γιατί προτείνουμε πινέλο και όχι ρολό που είναι ευκολότερο στην χρήση του; Οι λόγοι είναι δύο. Πρώτον, τα περισσότερα έπιπλα δεν έχουν τελείως επίπεδες επιφάνειες και εκεί η χρήση τού πινέλου είναι μονόδρομος. Δεύτερον, το πινέλο μπορεί να “καθυστερεί” λίγο περισσότερο στην κάλυψη των επιφανειών, αλλά δίνει καλύτερο τελικό αποτέλεσμα όταν χρησιμοποιηθεί σωστά.

Και τώρα που έχουμε προμηθευτεί όλα τα υλικά μας και έχουμε τοποθετήσει το έπιπλο μας επάνω στο χαρτί, ήρθε η ώρα να ξεκινήσουμε την διαδικασία. Για να μην σας κουράζουμε με πολλές αυτονόητες λεπτομέρειες, θα δείτε μέσα από μία σειρά φωτογραφιών πώς ολοκληρώσαμε το βάψιμο στα δικά μας έπιπλα και όπου χρειάζεται θα έχουμε και τον σχολιασμό για την καλύτερη κατανόηση των εργασιών. Όμως πριν από αυτό, επιτρέψτε μας δυο λόγια για την περιβόητη “πατίνα” στα έπιπλα, καθώς είναι βέβαιο πως πολλοί από εσάς θα θέλατε ένα παρόμοιο αποτέλεσμα στο βάψιμό σας.

Τι ακριβώς είναι η πατίνα;

Για τον επίσημο ορισμό ας συμβουλευτούμε την βικιπαίδεια…

Πατίνα ονομάζεται το λεπτό στρώμα πρασινωπής ουσίας που καλύπτει τα χάλκινα και ορειχάλκινα αντικείμενα ως αποτέλεσμα της χημικής τους διάβρωσης, όταν αυτά μείνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα εκτεθειμένα στον αέρα ή θαμμένα κάτω από τη γη. Συχνά ο όρος χρησιμοποιείται και για άλλα οξείδια που σχηματίζονται στην επιφάνεια διαφόρων μετάλλων, με αποτέλεσμα ο όρος πατίνα να αναφέρεται γενικότερα στην όψη που παίρνει η επιφάνεια διαφόρων αντικειμένων (ασημικά, έπιπλα κλπ.) με το πέρασμα του χρόνου. Η πατίνα είναι δυνατό να δημιουργηθεί και με τεχνητό τρόπο για λόγους αισθητικής. χρησιμοποιώντας διάφορες χημικές ουσίες οι οποίες απομιμούνται τη φυσική οξείδωση και δημιουργούν τεχνητή παλαίωση…

Σύμφωνοι. Στην καθημερινή ζωή πάντως, πατιναρισμένο ονομάζουμε οποιοδήποτε αντικείμενο έχει αποτυπωμένα επάνω του τα σημάδια τού χρόνου, δηλαδή ξεφλουδισμένο βερνίκι, σκουριά, διαφορετικές αποχρώσεις σε διάφορα σημεία και γενικά μία εικόνα “ταλαιπωρίας” και παλαιότητας. Πολλές φορές παλιά έπιπλα είναι “φυσικά” πατιναρισμένα, αλλά και πάλι για λόγους προστασίας και υγιεινής χρειάζονται περιποίηση.

Υπάρχουν πολλές μέθοδοι για να πατιναριστεί ένα έπιπλο, οι περισσότεροι όμως από αυτούς χρειάζονται ειδικά εργαλεία και υλικά και για τον ερασιτέχνη αποτελούν μία δύσκολη και πολυέξοδη διαδικασία. Γι’ αυτό κι εμείς σ’ αυτόν τον σημερινό οδηγό θα προτιμήσουμε τον πιο απλό και “πονηρό” τρόπο για να πατινάρουμε τα έπιπλά μας και ο οποίος δεν είναι τίποτα παραπάνω από το βάψιμο και μετά το “ξεβάψιμο” τού επίπλου μας. Εσείς βεβαίως είναι πιθανόν να αντιπαθείτε τα πατιναρισμένα έπιπλα και να θέλετε την μονοχρωμία, το ομοιόμορφο δηλαδή βάψιμο – τότε πολύ απλά θα παραλείψετε το τελευταίο βήμα αυτού τού οδηγού.

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν…

Τα έπιπλά μας

Όλα τα έπιπλα που χρησιμοποιήσαμε για δοκιμές ήταν στο κλασικό καφέ χρώμα  που βλέπετε στην φωτογραφία, (απεικονίζεται μέρος μόνο ενός τεράστιου μπουφέ και ένα κομμάτι από το τραπέζι τραπεζαρίας). Εμείς ξεκινήσαμε από έναν μικρότερο κομό στο ίδιο καφέ χρώμα. Στόχος μας να αποκτήσει ένα απαλό γκρι χρώμα και εμφάνιση πατίνας. Είναι εμφανές ότι το παλαιό βερνίκι είναι πια πολύ ταλαιπωρημένο…

Το τρίψιμο με τριβείο

Το πρώτο  σας βήμα για οποιοδήποτε έπιπλο θέλετε να βάψετε είναι να το τρίψετε όσο μπορείτε καλύτερα με γυαλόχαρτο. Ιδού μερικά πράγματα που πρέπει να προσέξετε σε αυτό το στάδιο:

  • Είτε κάνετε την εργασία με τον κλασικό τρόπο, (χειροκίνητα), είτε με το ηλεκτρικό τριβείο, ξεκινήστε με το πιο χοντρό γυαλόχαρτο που έχετε προμηθευτεί, (τα νούμερα πάνε ανάποδα, όσο μικρότερο το νούμερο στο γυαλόχαρτο τόσο πιο άγριο, θα το καταλάβετε άλλωστε και με την αφή).
  • Προσπαθήστε να ακολουθήσετε την κατεύθυνση που έχουν τα νερά τού ξύλου στην επιφάνεια που τρίβετε.
  • Σκοπός σας δεν είναι να εξαφανιστεί εντελώς το παλαιό βερνίκι, αλλά να αποκτήσει η επιφάνεια μία “αγριάδα” και μία λείανση, ώστε το αστάρι και το νέο χρώμα να απορροφηθούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, χωρίς ανωμαλίες, εξογκώματα και κενά.
  • Εάν χρησιμοποιείτε ηλεκτρικό τριβείο και δεν είστε έμπειροι στην χρήση του, βάλτε αρχικά τον διακόπτη έντασης στην χαμηλότερη ένδειξη, (συνήθως στο 1) και πριν ξεκινήσετε πατήστε το κουμπί έναρξης στον αέρα για να καταλάβετε την δύναμη που χρειάζεστε στο κράτημά του και συνεπώς τον έλεγχό του.

Αμέσως μετά ακουμπήστε το τριβείο επάνω στην επιφάνεια, χωρίς να το πιέζετε ιδιαίτερα, η πίεση που θα πρέπει να ασκείτε  πρέπει να είναι ίσα-ίσα εκείνη που χρειάζεται για να το κρατήσετε επάνω στο έπιπλο και για να το οδηγείτε στα σημεία που θέλετε να τριφτούν. Θα αντιληφθείτε ότι το εργαλείο κάνει παλμικές κινήσεις, (από εκεί και το όνομά του, παλμικό τριβείο). Στην αρχή τής διαδικασίας θα έχετε την εντύπωση ότι δεν υπάρχει σπουδαίο αποτέλεσμα, αλλά αυτό είναι μόνο μία ψευδαίσθηση, όσο επιμένετε θα βλέπετε να αλλάζει το χρώμα τού επίπλου και σιγά – σιγά να εξαφανίζεται ή να “αγριεύει” το παλαιό βερνίκι. Ιδού τα πρώτα-πρώτα αποτελέσματα σε ένα επιπλάκι που χρησιμοποιήσαμε για να δοκιμάσουμε το νέο μας τριβείο… το αρχικό χρώμα ήταν πολύ πιο σκούρο καφέ… Τα άσπρα που βλέπετε σε διάφορα σημεία είναι η σκόνη που αφήνει πίσω της το τρίψιμο, ενώ ένα μέρος της έχει απορροφηθεί στην “αποθήκη” τού τριβείου…

Είναι αρκετοί εκείνοι που όταν τελειώσει το πρώτο τρίψιμο με χοντρό γυαλόχαρτο, κάνουν ένα δεύτερο τρίψιμο με μεσαίο νούμερο, αλλά εμείς παραλείψαμε αυτό βήμα και πήγαμε κατευθείαν σε ένα πολύ απαλό γυαλόχαρτο και τρίψαμε το έπιπλο από την αρχή. Αυτό το τελευταίο τρίψιμο είναι που λειάνει εντελώς την επιφάνεια και θα την προετοιμάσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για το βάψιμο που θα ακολουθήσει.

Όταν τελειώσετε με τα γυαλόχαρτα και τα τριβεία, θα πρέπει με ένα πανί, (αποφύγετε το χαρτί κουζίνας, μπορεί να αφήσει ίνες επάνω στο ξύλο), να καθαρίσετε καλά όλα τα σημεία από την σκόνη. Ο λόγος είναι πως εάν υπάρχει πολλή σκόνη, στο βάψιμο θα δημιουργηθούν φυσαλίδες στο χρώμα.  Όταν το έπιπλό σας είναι καλά τριμμένο και όσο γίνεται πιο καθαρό από σκόνες και σκουπιδάκια, είστε έτοιμοι για το βάψιμο.

Το βάψιμο

Ας υποθέσουμε ότι έχετε περάσει με αστάρι την επιφάνεια, (δεν έχει καμία ιδιαιτερότητα αυτή η διαδικασία, απλώς περνάτε με το αστάρι όλη την επιφάνεια τού επίπλου και περιμένετε να στεγνώσει καλά, θα χρειαστούν κάποιες ώρες). Ήρθε η ώρα λοιπόν για το πρώτο χέρι με το χρώμα που έχετε προμηθευτεί. Ας υποθέσουμε επίσης ότι έχετε χρησιμοποιήσει την χαρτοταινία και έχετε καλύψει όλα εκείνα τα σημεία που δεν θέλετε να λερωθούν με μπογιά. Τα επιπλέον σημεία που πρέπει να προσέξετε είναι τα εξής:

Ανοίγοντας το κουτί με την μπογιά, προσθέστε ελάχιστο νερό, (περίπου μισό ποτήρι νερού) και ανακατέψτε καλά. Εάν δεν έχετε κάποιο εργαλείο για το ανακάτεμα, χρησιμοποιήστε ένα απλό μολύβι που δεν σας ενδιαφέρει εάν μετά πεταχτεί. Ανακατέψτε καλά την μπογιά μέχρι να φαίνεται ομοιόμορφη μέσα στο κουτί.

Βουτήξτε το πινέλο περίπου ως την μέση τής τρίχας και ξεκινήστε να απλώνετε το χρώμα στην επιφάνεια. Από την πρώτη κιόλας πινελιά θα καταλάβετε εύκολα εάν χρειάζεται παραπάνω αραίωση με νερό, αλλά μην βιαστείτε να κρίνετε, καθώς το πρώτο χέρι απέχει πολύ από την τελική εικόνα. Το πλέον πιθανό είναι να αντικρίσετε μία εικόνα όπως η η φωτογραφία παρακάτω… ας σημειωθεί βέβαια ότι το αρχικό χρώμα ήταν πολύ σκούρο καφέ και δεν είχαμε περάσει καθόλου αστάρι…

Και ένα πιο μακρινό πλάνο…

Και ένα πολύ κοντινό…

Για τους θαυμαστές τής πατίνας, θα μπορούσε να πει κανείς ότι το έπιπλο είναι… έτοιμο! Ας ακολουθήσουμε όμως την κανονική διαδικασία. Όταν τελειώσετε το πρώτο χέρι, είναι βέβαιο πως θα ανυπομονείτε να ξεκινήσετε το δεύτερο, αλλά δυστυχώς το σωστό είναι να περιμένετε μερικές ώρες για να στεγνώσει εντελώς η μπογιά και να απορροφηθεί από το έπιπλο. Ξέρουμε ότι αυτό είναι το πιο εκνευριστικό μέρος όλης τής διαδικασίας, γιατί θα πρέπει να κλείσετε το κουτί με την μπογιά και να πλύνετε το πινέλο πριν ξεραθεί με την μπογιά επάνω του, αλλά έτσι θα πετύχετε πολύ καλύτερο αποτέλεσμα. Δείτε τώρα την διαφορά στο δικό μας έπιπλο μετά το δεύτερο χέρι, (χωρίς να περιμένουμε πολλές ώρες, καθώς ήταν εργασία μόνο για τις ανάγκες αυτού τού άρθρου…).

Μεγάλη διαφορά, έτσι δεν είναι; Θα πρέπει τώρα να περιμένετε πάλι μερικές ώρες να στεγνώσει και το δεύτερο χέρι και μετά είστε έτοιμοι για το τελικό βάψιμο. Στο τρίτο χέρι θα δείτε το έπιπλο πραγματικά να μεταμορφώνεται και το χρώμα να γίνεται ομοιόμορφο σε όλα τα σημεία. Τώρα είναι η ώρα να αποφασίσετε εάν θέλετε μία πατιναρισμένη εμφάνιση ή εάν σας αρέσει το ομοιόμορφο βάψιμο, είναι καθαρά θέμα αισθητικής και διακόσμησης τού χώρου σας. Ήρθε η ώρα λοιπόν να δούμε πώς γίνεται το πατινάρισμα με τον εύκολο τρόπο…

Στην πραγματικότητα το μόνο που έχετε να κάνετε, είναι να… καταστρέψετε το έπιπλο με έναν τρόπο που θα μιμείται την φθορά τού χρόνου. Έτσι λοιπόν, όταν και το τρίτο χέρι έχει στεγνώσει πολύ καλά, ξαναπιάνετε το γυαλόχαρτο, (όχι το ηλεκτρικό τριβείο αυτήν την φορά, δεν θα μπορείτε εύκολα να ελέγξετε τις “φθορές”) και αρχίζετε να ξύνετε σε τυχαία σημεία για να φύγει το χρώμα. Ο βαθμός τού πατιναρίσματος εξαρτάται απόλυτα από τις επιθυμίες σας, στα ανοικτά χρώμα, (και ιδιαίτερα το άσπρο ή το ανοικτό γκρι), ίσως δεν πρέπει να το παρακάνετε, καθώς ένα απαλό τρίψιμο σε δέκα περίπου σημεία είναι αρκετό για να δώσει την αίσθηση τού παλαιού και τής πατίνας.

Όταν μείνετε ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα, έχετε σχεδόν τελειώσει. Τώρα πια, το μόνο που απομένει είναι το τελικό βάψιμο με το διαφανές βερνίκι προστασίας, που θα δώσει στο έπιπλό σας την γυαλάδα και την προστασία που τού πρέπει. Αμέσως μετά, θα περιμένετε να στεγνώσει και το βερνίκι, (δεν θα χρειαστεί πολύ όπως η λαδομπογιά) και μπορείτε πια να τοποθετήσετε το νέο σας έπιπλο στον χώρο. Θα διαπιστώσετε αμέσως την τεράστια διαφορά στο φως και στην αισθητική… δείτε τα δικά μας αποτελέσματα… το τραπεζάκι στο κέντρο ήταν κι αυτό σκούρο καφέ κλασικό και βάφτηκε με τον ίδιο τρόπο…

Για να αποκτήσετε ακόμη μία καλύτερη εικόνα των εργασιών, δείτε και το βάψιμο τού τραπεζιού φωτογραφίας που είδατε παραπάνω δίπλα στον μεγάλο μπουφέ. Στην πρώτη φωτογραφία το βλέπετε με βαμμένη την επάνω επιφάνεια, αλλά άβαφα τα πόδια…

Δείτε τώρα το τελικό αποτέλεσμα με ομοιόμορφο βάψιμο…

Και βεβαίως, μετά από το ελαφρύ πατινάρισμα…

Την ίδια διαδικασία ακολουθήσαμε και για τέσσερα μικρά τραπεζάκια σε σκούρο καφέ, μόνο που αυτήν την φορά προτιμήσαμε απόχρωση τού πράσινου – η αλήθεια είναι ότι το χρώμα αυτό δείχνει πολύ φυσιολογικό στο πατινάρισμα, καθώς πράσινο είναι και το χρώμα που αφήνει πίσω της η οξείδωση, κυρίως στα μέταλλα… αρχικά και πάλι το ομοιόμορφο βάψιμο…

Και μετά η καταστροφή τής πατίνας…

Θέλετε τώρα και το τελικό αποτέλεσμα στην διακόσμηση  και στην ατμόσφαιρα τού χώρου, μετά από την αλλαγή σε ένα τραπέζι, έναν κομό, ένα coffee table και ένα μικρό βοηθητικό τραπεζάκι; Η αλήθεια είναι πως ούτε εμείς δεν περιμέναμε τόσο ριζική μεταμόρφωση, σχεδόν καινούριο σαλόνι…

Και μία πανοραμική…

Και οι τελευταίες συμβουλές

  • Εάν οτιδήποτε από τα παραπάνω πάει στραβά, δεν χρειάζεται πανικό και άγχος. Λάθος χρώμα; ξεκινήστε από την αρχή και το παλαιό θα εξαφανιστεί. Υπερβολική αραίωση τού χρώματος με νερό; αγοράστε ένα ακόμη κουτί, το έξοδο είναι μικρό. Γενικά στο βάψιμο δεν υπάρχουν λάθη που δεν μπορούν να διορθωθούν, απλώς τα λάθη αυτά θα καταναλώσουν μεγαλύτερο μέρος τού χρόνου σας.
  • Να θυμάστε ότι τα παλ ανοικτά χρώματα είναι χαλαρωτικά και με μεγαλύτερη διάρκεια στον χρόνο από αισθητικής πλευράς. Τα έντονα χρώματα, (όπως το κόκκινο τής φωτιάς, ή το αιγαιοπελαγίτικο μπλε…), είναι καλά όταν λειτουργούν ως μοναδική πινελιά – σ’ ένα δωμάτιο όπου όλα είναι στις αποχρώσεις τού λευκού, ένα κατακόκκινο τραπέζι πιθανώς θα ταίριαζε πολύ και θα έσπαγε την μονοτονία.
  • Μεγάλη προσοχή στα λεγόμενα “δάκρυα” κατά το βάψιμο. Όταν έχετε μία μεγάλη οριζόντια επιφάνεια και βάφετε με το πινέλο από άκρη  σ’ άκρη, είναι πιθανό λίγο χρώμα να κυλήσει στο πλάι και να αφήσει ανάγλυφο αποτύπωμα. Γι’ αυτό κάθε λίγα λεπτά κάντε έναν γρήγορο έλεγχο στα πλαϊνά τής επιφάνειας και εάν δείτε σημάδια περάστε ελαφρά με το πινέλο από πάνω πριν στεγνώσουν.
  • Ξεκινήστε τις εργασίες σας όσο πιο πρωί γίνεται, όσο δηλαδή έχετε ακόμη αντοχές και το κυριότερο, όσο το φως τής ημέρας είναι καθαρό και δυνατό.
  • Όταν είστε βέβαιοι πως έχουν τελειώσει όλες οι εργασίες, κλείστε καλά τις μπογιές που έχουν περισσέψει και τοποθετήστε τις σε σκιερό και δροσερό μέρος. Να έχετε υπόψη πως όταν η μπογιά έχει αραιωθεί με νερό δεν διαρκεί επ’ άπειρον, είναι πολύ πιθανόν εάν τις χρειαστείτε σε τρία ή τέσσερα χρόνια ξανά, να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν.
  • Εφόσον χρησιμοποιήσατε υδατοδιαλυτά χρώματα και όχι λαδομπογιά, το πλύσιμο τών πινέλων είναι εύκολη υπόθεση γιατί το μόνο που χρησιμοποιήσετε είναι νερό. Όσο και να πλύνετε όμως, μετά από μακρά αποθήκευση θα “κοκαλώσουν” και θα χρειαστούν και πάλι πλύσιμο για να μαλακώσουν και να επαναχρησιμοποιηθούν.
  • Εάν θέλετε μία ολοκληρωτική μεταμόρφωση στα έπιπλά σας, σκεφθείτε και άλλες λύσεις πέρα από το βάψιμο. Μπορείτε για παράδειγμα σε μικρά έπιπλα να τοποθετήσετε εύκολα ρόδες ή να αλλάξετε τα πόμολα και τις κλειδαριές, σήμερα είναι άπειρα τα σχέδια που κυκλοφορούν στο εμπόριο.
Εσείς έχετε εμπειρία στο βάψιμο παλαιών επίπλων; υπάρχουν προβλήματα που αντιμετωπίσατε σ’ αυτήν την διαδικασία; Γράψτε στην περιοχή των σχολίων παρακάτω την γνώμη σας και τις ερωτήσεις σας για να πάρετε χρήσιμες συμβουλές από τους υπόλοιπους αναγνώστες…
Και μήν ξεχνάτε ότι η δική σας υποστήριξη μάς δίνει δύναμη και την δυνατότητα να βελτιώσουμε τα κείμενά μας και την ιστοσελίδα μας. Μπορείτε πάντα να κοινοποιήσετε το άρθρο αυτό ή, εάν έχετε την δυνατότητα, να προχωρήσετε σε μία δωρεά…

[give_form id=”3885″ show_title=”true” display_style=”onpage”]

Αναγνώσεις 1.911
4.4 5 votes
Article Rating
Διαφήμιση

Similar Posts

Subscribe
Notify of
guest
1 Comment
oldest
newest most voted
Inline Feedbacks
View all comments
Μαιρη
Μαιρη
2 months ago

Κατατοπιστικό το άρθρο σας, για αρχάριους και σωστά τοποθετείτε τη διαδικασία.
Επειδή ασχολούμαι με ανακαινίσεις παλιών επίπλων, έχω μια ερώτηση.
Αν κάποιος θέλει να επαναφέρει το παλιό έπιπλο στην αρχική του μορφή, πριν το βάψιμο,δηλ στο φυσικό ξύλο.Γιατι δε κάποια έπιπλα δεν υπάρχει ομοιχρωμια στο αρχικό ξύλο και φαίνεται σαν να έχει υποστεί κάψιμο, με αποτέλεσμα να μην είναι ωραίο ώστε να μείνει φυσικό το ξυλο?